Toen ik toekwam aan de bib stonden de gasten al te wachten. "Gérard est en retard" wist Bruno(en hij had gelijk). De boeken gingen gretig van de hand, maar ik wilde vandaag twee jokers inzetten. Mijn eerste joker was het schilder- en tekenmateriaal dat ik vanuit België had meegebracht (in naam van alle straatskids: dank aan de sponsers !). Al snel werden de boeken aan de kant gelegd. Met artistieke overgave stortten ze zich op de plaakkaatverf en de penselen. Ze schilderden huizen en auto's, fietsen en de natuur. PRACHTIG. Nadat ze uitgeschilderd waren, was het tijd voor mijn tweede joker. Dankzij juffrouw Leen (uit de Gemeenteschool van Bonheiden) kon ik als uit het niets tientallen "supercoole" spelletjes uit mijn mouw schudden (Juffrouw Leen had, net voor ik vertrok, haar lesvoorbereidingen en spelletjesfiches gecopieerd; MERCI juffrouw Leen). We speelden "dikke Bertha", "Chinese voetbal", "tikkertje slinger", ... en het hele hoofdstuk loop-, tik- en balspelen. (noot: de foto bovenaan is de beste "dikke Bertha" van Lubumbashi).
Op het eind van de dag kwam ik bekaf thuis (Betty, Vincent, Jan, Anco en Sandra, ik doe hier misschien niet aan fitness, maar een hele dag met die straatkids rondcrossen, mag je best tot topsport rekenen).
's Avonds aan tafel zie ik Koen, net terug van een intensieve dag lesgeven. Hij vertelt mij dat hij de "compensatoire mechanisme bij cardiale insufficiëntie" (of zoiets) heeft uitgelegd aan een 70-tal dokters (Axel, ik hoop dat hij het goed heeft gedaan, anders moet jij maar terugkomen naar Lubumbashi, veel groetjes !!!!!).
-----------------------
ps. morgen ga ik naar Likasi, 120 kilometer hiervandaan. We gaan trachten één van onze straatkinderen terug naar huis te brengen - hopelijk aanvaarden zijn ouders hem. Ik hou jullie op de hoogte.
dag Gert
BeantwoordenVerwijderenOndertussen is Koen professeur geworden, jij Gérard. 'Kan rap verkeren.
Hier heeft het gesneeuwd. Prachtig om naar te kijken, maar duurde wel meerdere uren om naar het werk te rijden. Tijd voor meditatie, maarben nu wel uitgemediteerd.
Zondag kunnen jullie eens genieten van de mysterieuze natuur, naast Simba bier is er gelukkig ook nog water en vergeet jullie anti malaria pillen niet.
Groetjes van het Reetse front.
Axel
Hoi Gérard,
BeantwoordenVerwijderenWat een leuke verhalen. kben wel een beetje jaloers op je hoor. Ik zie je daar al bezig met je dikke bertha en tikkertje :)
Succes morgen met het straatkind. ik hoop dat het je gaat lukken.
Laat de kids daar maar zien wat een toffe peter ik heb :)
Dikke knuffel (ook aan onze koen é.)
nicky
Hallo,
BeantwoordenVerwijderenHet 'bloggen' gaat je goed af, Gert !
Dagelijks een boeiend verslagje dat me telkens weer even met de voetjes op de grond brengt.
En mij doet beseffen dat we hier eigenlijk alleen maar 'luxe'-problemen hebben.
Geniet nog intens van je avontuur en vooral van de eerlijke liefde en vriendschap van de kinderen daar !
Nele (van Hugo :-))
Supertof je werk daar Gert, en fitness is overigens niet alleen maar in een zaal of op een loopband lopen. Trouwens ik ben blij dat je in de weken ervoor redelijk getraind hebt, het zal je spelplezier zowel voor jezelf als voor de kinderen alleen maar verhogen.
BeantwoordenVerwijderenGroeten,
Anco :)
Wel wel wel. Informatica is een beetje Congo voor mij... Kheb begot geen idee of ik nu wel degelijk aangemeld ben en of je dit ooit te lezen krijgt, jong. Ik probeer het dus redelijk kort houden... Chapeau, noggis, voor wat je ginder doet. 'In 't zwart' nog wel. Dus met de zegen van Didier Reynders, onze 'zwarte' minister van financiën... Verrast te lezen dat je amper een paar weken vóór je vertrek verkocht was voor het idee. Straf. Ons collega-schap gaat nog niet zo lang mee, mon cher Gérard, maar ik denk toch dat een van je angsten zal zijn om aan die rauwe realiteit een groter stuk van je hart te verpanden dan een vliegtuig heen en weer kan transporteren. Met andere woorden: zonder af te doen aan jouw en jullie werk, daar en dan, hoop ik dat je d'er niet teveel persoonlijk bij betrokken raakt. Het mag niet teveel pijn doen als je weer inscheept voor de terugreis naar 'ons' paradijs. Dat we hier met z'n allen allang zooo vanzelfsprekend vinden dat we er zelfs de notie dankbaarheid en mededogen bij verleerden. Wat je daar samen met je vrienden en vriendinnen presteert is één van de nobelste manieren om 'dank u' te zeggen tegen het leven. Il faut mériter son ciel, en jullie zijn goed bezig. Vanuit dit kille 'tochtgat aan de Noordzee' (r.v.) wensen we jullie een behouden en emotioneel serene thuiskomst weer. Allee, vwalà. En laat mij nu nekeer gerust, seg, want ik ben bezig voor B-Connected...!
BeantwoordenVerwijderen