Lieve lezer, het is nu donderdagavond, mijn voorlaatste dag in Lubumbashi loopt op zijn einde. Misschien stel ik u teleur, maar ik heb besloten dat dit het laatste berichtje is van de blog “gertincongo”. Hier stopt uw virtuele reis. Ik ben zo dankbaar dat u zowel via face-book als via de blog mee op reis bent geweest. Ik heb de straatkinderen over u (en u bent met zeer velen) verteld. Laat mij toe om morgen nog even “alleen” te genieten van mijn nieuwe vriendjes, we hebben nog zoveel te schilderen, te spelen, te ravotten, te plagen, te knuffelen …
Weet u, in het Westen zijn er velen die de grootste theorieën en de platste boutades gebruiken om ontwikkelingswerk te beoordelen (en bovenal om hun ogen en oren te sluiten voor schrijnende realiteiten). U en ik, wij weten intussen beter: Mutoto zorgt, koestert en helpt straatkinderen die uw kinderen, uw kleinkinderen, uw petekinderen hadden kunnen zijn.
Sommigen beweren dat ontwikkelingshulp slechts een druppel op een hete plaat is. U en ik, wij weten intussen echt wel beter. Ach, laat Mutoto inderdaad een druppel zijn, maar een druppel die emmers doet overlopen: de emmers van zorgzaamheid, solidariteit en mededogen. Laat Mutoto de druppel zijn die de emmer van de vrijgevigheid met grote golven doet overlopen.
Steun Mutoto. Geef Gentil, Sammy en onze straatvriendjes nieuwe kansen. Zorg er mee voor dat Eric en zijn hele equipe hun levenswerk kunnen verderzetten. Stort een gulle bijdrage op rekening met kenmerk 860-1017111-48; doe het vandaag nog!
De straatkids zijn u alvast dankbaar. En u en ik, we zien elkaar in België.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten