woensdag 17 februari 2010

hoog, Sammy, kijk omhoog, Sammy


Sammy komt elke namiddag naar de bib. Hij tekent dolgraag vogels. Wanneer ik zeg dat hij wondermooie vogels schildert, lacht hij gretig. Maman Annie, die me vandaag een beetje helpt in de de crea-hoek, vraagt of ik het verhaal van Sammy wil horen. Ik knik. "Op een dag, enkele maanden geleden, zou Sammy een onderlijfje gestolen hebben van een vriendje uit zijn klas. De ouders hebben klacht ingediend bij de directrice van de school, die ook een groottante is van Sammy. Om hem te straffen heeft de groottante een plastic zak genomen en in brand gestoken. De gloeiende plasticdruppels heeft ze op naakte lijfje van Sammy laten druppen. Na dit sadistisch ritueel werd hij voor enkele dagen in het toilet opgesloten. Sammy kon ontkomen en vond een schuilplaats en goede zorgen in Bakanja. Hoewel hij onmiddellijk een spuit gekregen heeft tegen de klem, heeft hij tetanos gekregen. Dankzij zijn ijzeren wil overleefde hij. Nu woont Sammy hier, in Bakanja-centre. Hij is de oogappel geworden van het hele Mutoto-team." Maman Annie geeft me de foto's mee die destijds werden genomen van Sammy's rug. Ik kijk maman Annie in haar zachte ogen ... het blijft heel lang stil. En ondertussen schildert Sammy vogels, wondermooie vogels.

5 opmerkingen:

  1. Hallo Gert en Koen....!
    Triest verhaal en dat van een groot tante! Ik denk nog net iets meer dan vier eeuwen zoals onze lieve zuster uit St. Niklaas vertelde! En ook die jongereb hebben recht op een menswaardig bestaan!
    Groetjes aan beiden!
    Luc

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beste Gert, wat een droef verhaal maar ook wat een flinke kerel die Sammy! Zo'n levensmoed kom je niet gauw tegen, zeker niet in ons "overgecultiveerd" consumptiewereldje!
    Groetjes van Francine & Bob

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dagelijks las ik de verslagen: respect! Een druppel op een hete plaat? Het is deugddoend te lezen dat er tussen veel 'mensontering' enorme wilskracht, energie, doorzetting, hoop bij de plaatselijke bevolking leeft en het zijn mensen van hier die daar het verschil kunnen maken in de ontmoeting met hen als mens, ondanks de littekens letterlijk en figuurlijk!!!
    Gert en Koen ... koester het menselijke en aangename en hou de moed en de strijd erin om mee aan de basis te staan naar een 'humaner' Congo! Respect!
    Voor straks wens ik jullie een behouden thuiskomst in Belgiƫ!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Liefste Gert,

    Elke dag lees ik jouw verhalen en elke dag realiseer ik mij hoe gelukkig wij ,onze kinderen en kleinkinderen zijn! Ik stuur je al ij positieve moed en tonnen zoenen voor al die schatjes ginder. Nog een dikke dikke proficiat aan jou en Koen en dikke zoenen voor jullie van nonkel Marc, ikke en Marion. Josyanne

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een vreselijk verhaal... Ongelooflijk dat zulke mensonterende praktijken toch nog dagelijks gebeuren...

    BeantwoordenVerwijderen