De ontmoeting die ik enkele weken geleden had met Jeroen en Sarah in Café 't Sot Genoegen in Tervuren was zo’n inspirerend moment.
Achter pot en pint, gewapend met foto’s en ervaringen, spraken ze me vol overgave over het project “Mutoto” dat samen met “Les Oeuvres Maman Marguerite” in Lubumbashi voor de opvang van straatkinderen zorgen. Drie pinten verder wist ik het wel zeker: ik vertrek naar Lubumbashi, nu meteen, …, ik wil met mijn eigen ogen zien hoe Mutoto en Les Oeuvres Maman Marguerite zich bekommeren over de straatkinderen, ik wil meehelpen, ik wil me inzetten, …
Zal ik, vooraleer we samen op reis vertrekken, even wat achtergrondinformatie geven over “Mutoto” en “Les Oeuvres Maman Marguerite”?
Het verhaal begint in de jaren 1990. Congo verglijdt in een diepe economische en sociale crisis. Door werkloosheid, armoede, sociale conflicten en honger worden vaders en moeders gedwongen hun kinderen de straat op te sturen.
Voor deze jonge kinderen is het leven op de straat hard. Het vergaren van eten is een constante strijd. Sommigen bedelen, anderen doen kleine klusjes om rond te komen, zoals schoenen poetsen, auto’s bewaken, schoonmaken, etc. Hier en daar verglijden straatkinderen in diefstal en prostitutie. En ook de zoektocht naar een veilige slaapplaats is geen sinecure.
Om deze straatkinderen te helpen, richtte Les Oeuvres Maman Marguerite “Bakanja Ville” op. In Bakanja Ville staan sociaal assistenten klaar om deze kinderen van straat te halen en terug te integreren in hun families. Bakanja Ville stelt ook vuurtjes en kookgerei ter beschikking zodat de kinderen eten kunnen maken; ook douches en wasbakken zijn aanwezig zodat ze zichzelf en hun kleren kunnen wassen. Bij ziekte kunnen ze er terecht bij de huisapotheker. En om het harde leven van de straat (even) te vergeten, staan de begeleiders ook klaar met sport, spel, film en dans. Bakanja Ville biedt ten slotte de kinderen ook een slaapplaats aan, om rustig en veilig de nacht door te komen.
En er is meer. Om de straatkinderen een duurzame toekomst te geven werden Bakanja Centre en 12 opleidingshuizen opgericht. Hier leren de kinderen lezen en schrijven. Hier kunnen ze naar de lagere school en een beroep aanleren. Ze kunnen richtingen volgen zoals schoenmakerij, landbouw, elektriciteit, mandenvlechten, …
Mutoto (wat “kind” betekent in het Swahili) begreep dat deze initiatieven extra steun verdienen. Via feesten, kwissen en leuke activiteiten zamelen ze geld in om meer en meer straatkinderen een betere toekomst aan te reiken (zie http://www.mutoto.be/)
Sarah en Jeroen, dank voor de inspirerende babbel. En u, lezer, ga mee met mij op reis naar Lubumbashi.
Wees getuige, op de eerste rij, van een reis vol indrukken en ervaringen.
Gert
Hé lieverd! Klinkt super zeg, dat spreekt me echt wel aan. Misschien iets voor in de hééél verre toekomst ofzo :) Ik wil jullie alleszins veel succes wensen. Ik weet zeker dat jullie daar super werk gaan verrichten, en je weet: we denken aan jullie en wensen jullie het allerbeste!
BeantwoordenVerwijderenDikke kussen van Kim & Jaak
Lieve Gert en Koen,
BeantwoordenVerwijderenik volg jullie verhalen vanaf vrijdag op de voet. Ik wou dat ik jullie kon vergezellen op deze mooie en verre inspirerende ervaring!
Doe dat goed daar en ik steun jullie volledig.
Dikke zoenen,
Eva
Hoi Gert en Koen,
BeantwoordenVerwijderenWij vinden het keitof om via deze weg jullie op de voet te kunnen volgen. We wensen jullie een goede reis en heel veel succes.
Dikke zoen en groetjes van
Marijke, Luc, Bram en Robbe
Hallo Gert en Koen,
BeantwoordenVerwijderenIk vind het fantastisch wat jullie daar allemaal doen en dat jullie tussen al die triestige verhalen nog aan de verpleegsters van Reet denken. Jullie zijn toch schatjes hoor. Ik heb al elke dag jullie verhaal gelezen en ben er zeker van dat jullie inspanningen iets zullen opleveren.
Vele groetjes ,
Katleen